tygodnik społ.-kult., wyd. od 1957 w Warszawie; zał. w celu reprezentowania linii polit. W. Gomułki (antyrewizjonizm i antydogmatyzm); z biegiem czasu wypracował sobie pozycję „lojalnego krytyka” i wewn. oponenta polityki władz, pisma uchodzącego za bliskie reformatorskiemu skrzydłu PZPR, z którym był identyfikowany długoletni red. nacz. — M.F. Rakowski; tygodnik nie wziął udziału w kampanii antysemickiej 1968, wspierał politykę modernizacji i rozwoju gosp., starając się zwracać uwagę, w miarę przyzwolenia cenzury, na niedostatki realnego socjalizmu; kierował uwagę ku problematyce społ., gosp. i polityce międzynar., niemniej dysponował dobrym działem hist. i kult. — publicystyka i krytyka lit., film., teatr., reportaż, dział felietonowy. W redakcji m.in.: D. Fikus, M. Iłowiecki, A. Garlicki, R.M. Groński, Z. Kałużyński, R. Kapuściński, K. Koźniewski, H. Krall, A. Krzemiński, D. Passent, J. Maziarski, M. Radgowski, E. Skalski, R. Turski, J. Urban, po 13 XII 1981 część dziennikarzy opuściła redakcję; liczne dodatki, m.in. „Polityka–Finanse”, „Polityka–Statystyka”, „Polityka–Eksport–Import”; od 1959 przyznaje nagrodę hist., w 2. poł. lat 70. przyznawała nagrodę Drożdże dla osób wywołujących „ferment” działalnością publ., od 1992 nagroda kult. Paszporty Polityki za osiągnięcia w dziedzinie kultury. Od 1990 pismo niezależne wyd. przez Spółdzielnię Pracy „Polityka”; od XI 1995 ukazuje się w formule ilustrowanego magazynu informacyjno-publicyst.; w redakcji m.in.: A. Krzemiński, E. Nowakowska, J. Paradowska, W. Pawłowski, B. Pietkiewicz, Z. Pietrasik, J. Pilch, J. Solska, A. Szostkiewicz, W. Władyka; red. nacz.: J.S. Żółkiewski (1957–58), M.F. Rakowski (1957–82), J. Bijak (1982–94), J. Baczyński (od 1994); nakład ok. 170 tys. egz..

M. Radgowski Polityka i jej czasy, Warszawa 1981.

Treść hasła została przygotowana na podstawie materiałów źródłowych PWN.