W X w. słowiańska osada rolniczo-rybacka; prawa miejskie 1260; miasto usługowo-roln.; własność książąt pomorskich, 1321–1808 — mieszczan szczecińskich; XVI–XVIII w. znane z handlu chmielem i zbożem; 1630 zajęte przez Szwedów; od 1720 w państwie pruskim (zgermanizowana nazwa Pölitz); w XIX w. rozwój drobnego przemysłu; od 1898 połączenie kolejowe; 1939 przyłączone do Szczecina.

W czasie II wojny świat. liczne miejsca przymusowego odosobnienia i pracy niewolniczej, m.in.: 1940–45 obóz jeniecki dla podoficerów i szeregowych, podobóz obozu koncentracyjnego Stutthof, oddział roboczy jeńców sowieckich (od 1941), batalion budowlano-roboczy jeńców wł., 7 obozów pracy przymusowej; w zakładach benzyny syntetycznej koncernu IG Farben (zbudowany przed 1939) pracowało kilkadziesiąt tys. więźniów obozów niem. w P.; w działaniach wojennych 1945 zakłady przem. zniszczone w ok. 90%.

Po wojnie w granicach Polski; 1945–46 utworzona przez władze sowieckie tzw. Enklawa Policka (wywieziono do ZSRR wyposażenie tutejszych fabryk); od 1946 ponownie samodzielne miasto, nastąpił jego dynamiczny rozwój, zwłaszcza po 1973; od 1999 siedziba powiatu.

Treść hasła została przygotowana na podstawie materiałów źródłowych PWN.