Grupy Operacyjne Wojska Polskiego 1939 – ogólnowojskowe związki taktyczno-operacyjne, formowane III i VIII–IX 1939 w trakcie mobilizacji oraz działań wojennych, o niestałym składzie, bez rozwiniętych dowództw i sztabów (z wyjątkiem samodzielnych grup operacyjnych). W walkach wzięły udział samodzielne grupy operacyjne: „Grodno” (dca gen. J. Olszyna-Wilczyński), kawalerii W. Andersa, „Narew” (gen. C. Młot-Fijałkowski), „Polesie” (gen. F. Kleeberg), „Wyszków” (gen. W. Kowalski) oraz grupy operacyjne w składzie armii: „Bielsko” (dca gen. M. Boruta-Spiechowicz, 3 IX przemianowana na „Boruta”), „Czersk” (gen. S. Grzmot-Skotnicki), kawalerii R. Abrahama, „Koło” (gen. E. Knoll-Kownacki, 6 IX przemianowana na „Knoll-Kownacki”), „Piotrków” (gen. W. Thommée, 6 IX przemianowana na „Thommée”), „Południowa” (gen. S. Skwarczyński), „Północna” (gen. J. Kruszewski), „Sieradz” (gen. F. Dindorf-Ankowicz, „Śląsk” (gen. J. Jagmin-Sadowski, 3 IX przemianowana na „Jagmin”), „Wschód” (gen. A. Bołtuć, 9 IX przemianowana na „Bołtuć”). Ponadto walczyły grupy operacyjne: R. Dreszera, K. Łukoskiego, Grzmota-Skotnickiego, M. Karaszewicza-Tokarzewskiego, J. Zulaufa.

Treść hasła została przygotowana na podstawie materiałów źródłowych PWN.