„Polska Żyje!” – pierwsze polskie konspiracyjne czasopismo wojskowe, wydawane w okresie okupacji niemieckiej; założone jako periodyk Komendy Obrońców Polski (KOP), ukazywało się, z przerwami (1941 rozbicie KOP aresztowaniami), w Warszawie od 10 X 1939 do wybuchu powstania warszawskiego 1944; redagowane przez W. Hulewicza, następnie m.in. W. Bieńkowskiego, Z. Kossak-Szczucką; współpracownicy, m.in. W. Borowy, Sz. Jeleński, S. Miłaszewski; na jego łamach zostały sformułowane zadania prasy konspiracyjnej (m.in. podawanie prawdziwych wiadomości, podtrzymywanie ducha, zwalczanie przygnębienia społecznego spowodowanego klęską kampanii wrześniowej 1939, piętnowanie przypadków współpracy z wrogiem); nakład do 40 tysięcy egzemplarzy; 1942–43 pod tym tytułem ukazywały się 3 różne pisma, m.in. organ PAL redagowany przez S. Chudobę, T. Głowackiego, J. Mulaka, M. Krzepkowskiego.

Treść hasła została przygotowana na podstawie materiałów źródłowych PWN.