Wzmiankowany 1376; prawa miejskie 1569; w XV w. własność Andrzeja z Szamotuł, potem — ks. opolskiego i raciborskiego Wacława; od końca XVI w. królewszczyzna, starostwo (m.in. starostami byli: od 1647 Jan Sobieski, późniejszy król, a 1716–72 Mniszchowie); 1772–1918 w zaborze austr.; 1861 J. zakupił Z. Lanckoroński, a 1890–1939 należał do Dębickich; w okresie międzywojennym w granicach Polski; od 1939 ponownie miasto; IX 1939–1941 pod okupacją sowiecką; jesienią 1939 uległy zniszczeniu tutejsze cenne zbiory obrazów, drzeworytów i sztychów oraz biblioteka ze zbiorem starodruków z XV–XVIII w.; III–V 1941 sowiecki obóz dla jeńców pol. (ok. 300 osób); 1941–44 pod okupacją niem.; 1945–91 w Ukr. SRR. Stary ośrodek rzemiosła artyst. (snycerka, tkactwo, wyrób zabawek i pamiątek); przemysł spoż., fabryka mebli; końcowa stacja linii kol. ze Lwowa.

Treść hasła została przygotowana na podstawie materiałów źródłowych PWN.