(hebr., „zamieszkanie”, „przebywanie”), w judaizmie atrybut Boga, tożsamy z boską, niecielesną obecnością; w tym sensie pojęcie „szechina” odnosiło się do obecności Boga wśród ludu; w pewnych miejscach sz. była lepiej odczuwana, np. w świątyni; wg niektórych tradycji dobry uczynek przyciągał sz., zły uczynek ją odpychał; symbolem sz. było światło.

Treść hasła została przygotowana na podstawie materiałów źródłowych PWN.