Taube Zygmunt (7.02.1902 Łódź – ?) – pianista, dyrygent orkiestr symfonicznych.

Był synem Eliasza, bratem Leona, Michała, bratankiem Stanisława. Kształcił się w grze na fortepianie w Szkole Muzycznej Marii Bojanowskiej w Łodzi. Wcześnie rozpoczął działalność w rodzinnym mieście jako pianista wirtuoz, akompaniator i pedagog. Występował też jako dyrygent orkiestry znanej jako Orkiestra Braci Taube, koncertującej w miesiącach letnich w Parku Helenów. Pod jego batutą wykonała ona w 1918 r. szereg dzieł Ludwiga van Beethovena, Felixa Mendelssohna, Karla Marii von Webera i in. Około 1920 r. osiadł w Berlinie, gdzie w latach następnych działał jako pianista.

Bibliografia

• Błaszczyk L.T., Dyrygenci polscy i obcy w Polsce działający w XIX I XX wieku, Kraków 1964.
• „Neue Lodzer Zeitung” 1918, nr 31.
• Stengel T., Gerigk H., Lexikon der Juden in der Musik, Berlin 1940.

Tekst na podstawie publikacji: Błaszczyk L.T., „Żydzi w kulturze muzycznej ziem polskich w XIX i XX wieku. Słownik biograficzny”, Warszawa 2014 (książka wydana dzięki wsparciu udzielonemu przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Stowarzyszenie Żydowski Instytut Historyczny w Polsce).