plan reform finans. 1927–30, związany z zaciągnięciem przez państwo pol. X 1927 pożyczki stabilizacyjnej; regulował zasady polityki budżetowej oraz pieniężnej państwa; przewidywał m.in. powrót Polski do systemu waluty złotej, zapewnienie Bankowi Pol. SA pełnej autonomii w stosunku do rządu, zwiększenie dochodów zwyczajnych budżetu; nad przebiegiem realizacji p.s. czuwał wyznaczony przez wierzycieli Amerykanin Ch. Dewey.

Z. Landau Plan stabilizacyjny (1927–1930). Geneza, założenia, wyniki, Warszawa 1963.

Treść hasła została przygotowana na podstawie materiałów źródłowych PWN.