syryjski przekł. Biblii, używany od pocz. V w. przez chrześcijan syryjskich; przekł. Starego Testamentu wykazuje wpływy Septuaginty oraz targumów i był prawdopodobnie dziełem Żydów; za tłumacza Nowego Testamentu uchodzi Rabbula (412–435 bp Edessy); P. nie zawiera Apokalipsy świętego Jana oraz listów: 2 Piotra, 2 i 3 Jana oraz Judy; istniały również inne syryjskie przekł. Biblii, częściowo zachowane.

Treść hasła została przygotowana na podstawie materiałów źródłowych PWN.