Ladino język (język ladyński) – 1) jeden z dialektów języka retoromańskiego używany w Dolomitach w północnym Tyrolu i nad dopływami Adygi; 2) romański język Żydów sefardyjskich w krajach śródziemnomorskich i na Półwyspie Bałkańskim; powstał na podłożu średniowiecznego dialektu kastylijskiego, wzbogaconego o zapożyczenia z hebrajskiego, greckiego i języków romskich. Piśmiennictwo w języku ladino datuje się od XVI w., w alfabecie początkowo hebrajskim, współcześnie także łacińskim.

© Treść hasła pochodzi z serwisów wiedzowych PWN Encyklopedia PWN, Słowniki języka polskiego i Słowniki obcojęzyczne.