Księga Kapłańska – łac. Leviticus, trzecia księga biblijna Pięcioksięgu; zredagowana po niewoli babilońskiej podobnie jak inne księgi biblijne, nie jest jednolita ani pod względem literackim, ani ze względu na pochodzenie poszczególnych fragmentów; do najstarszych części należą rozdziały mówiące o ustanowieniu kapłanów oraz o rytuale Dnia Pojednania; najobszerniejszą częścią K.K. jest Kodeks Świętości, zawierający ukształtowane VI–V w. p.n.e. normy religijne, które miały obowiązywać Żydów; inne części dzieła zawierają różnorodne przepisy dotyczące m.in. ofiar, czystości rytualnej, czynów niemoralnych, dziesięcin.

Treść hasła została przygotowana na podstawie materiałów źródłowych PWN.