Gulden [niemiecki, „złoty”]:

1) niemiecki Goldgulden, złota moneta niemiecka z XIV–XVII w., początkowo naśladująca florencki złoty floren, na ogół o niższej wartości (gulden reński), w 1. poł. XVI w. bita również na Śląsku, a w latach 1499–1632 — na Pomorzu;

2) srebrna moneta niemiecka, pierwotnie odpowiadająca wartością złotemu dukatowi, bita od końca XV w. XVII–XIX w. o wartości 2/3 lub 1/2 talara, w Austrii zwana florenem lub ryńskim, 1 gulden = 60 krajcarów;

3) floren, złoty austriacki, jednostka monetarna Austrii w latach 1857–1892, równa 100 nowym krajcarom (centom);

4) srebrna moneta Niderlandów, bita od 1544 r., wartości obrachunkowego funta lub 20 stuiverów. Od 1816 r. jednostka monetarna Holandii (gulden = 100 centów);

5) gulden gdański, moneta srebrna bita w 1760–1763, równa 30 groszom polskim w srebrze lub 2 złotym polskim w miedzi, lub 1/2 guldena saskiego. W latach 1808–1814 jednostka monetarna Wolnego Miasta Gdańska, równa 1/4 talara pruskiego (= 30 groszy lub 90 szelągów). W latach 1923–1939 jednostka monetarna Wolnego Miasta Gdańska (= 100 fenigów), równa 1/25 funta szterlinga, od 1935 równa 1 złotemu.

Treść hasła została przygotowana na podstawie materiałów źródłowych PWN.